• Nowoczesna oferta firmy
• Rejestr firm
• Cennik
• Kontakt

Być liderem – style zarządzania

Być liderem – style zarządzania

Zespół bez lidera jest tylko grupą luźno powiązanych ludzi.

To lider prowadzi, nadzoruje prace, rozlicza z wykonanych obowiązków, motywuje, ale też radzi, wyjaśnia, uściśla, chwali. Nie każdy rodzi się z szeregiem umiejętności, które pozwalają skutecznie zarządzać pracą innych, ponieważ w istocie – jest pewien pakiet cech, które powinien posiadać lider.

Są to jednak cechy, które można przy pewnym nakładzie

chęci i zaangażowania wypracować pod okiem sprawnego trenera.

Tym, co przede wszystkim cechuje dobrego przywódcę grupy jest pewna elastyczność co do sposobu zarządzania pracą powierzonych jego zwierzchnictwu ludzi. Elastyczność ta obejmuje zdolność dopasowania stylu zarządzania do konkretnego zespołu – a zatem oparta jest na dogłębnej znajomości mocnych i słabych stron poszczególnych jednostek,

z których składa się grupa. Istotnym elementem staje się tu też umiejętność sprawnego przejścia od jednego stylu d drugiego wówczas, kiedy wymagają tego okoliczności.

Aby tę elastyczność wypracować, należy nie tylko bardzo uważnie obserwować pracę grupy, ale i wyciągać wnioski z tego, jak była ona kierowana w przeszłości, i jakie przyniosło to efekty.

O autokratycznym stylu zarządzania mówimy wówczas, gdy lider w największym stopniu polega na trafności własnych decyzji. Mówi podwładnym, co ma zostać zrobione,

w jaki sposób i z pomocą jakich środków winien zostać osiągnięty cel, jak ma przebiegać praca indywidualna

(ewentualnie w jakich grupach członkowie zespołu powinni realizować poszczególne etapy).

Lider autokratyczny stosuje system poleceń, za niewykonanie których grożą określone konsekwencje, przy czym stopień i jakość wykonania ocenia on sam. W przypadku, gdy przywódca jako metodę do realizacji celów stosuje dyskusję z podwładnymi, oddziałuje na nich za pomocą perswazji, a nie poleceń, stara się stworzyć atmosferę twórczej równości i każdej jednostce oraz podzespołowi pozostawia pewien margines swobody w tym, jak działać, mówimy o demokratycznym stylu zarządzania.

Gdy natomiast przywódca pozostawia grupie całkowitą swobodę działania, pozwala jej decydować o tym, kto i jakie działania w jaki sposób będzie wykonywał, sam zaś nie wtrąca się do przebiegu prac, choć w razie potrzeby udziela potrzebnych informacji i zapewnia warsztat pracy, o takim liderze mówimy, że reprezentuje liberalny styl zarządzania.

Wybór stylu zarządzania powinien wiązać się z dokładną świadomością konsekwencji.

Jeśli ktoś spodziewa się, że mimo wprowadzenia ograniczeń, obostrzeń przepisów, mimo wdrażania rygorów, pozostanie osobą lubianą i towarzysko chętnie widzianą przez pracowników – nie tylko poniesie sromotną porażkę, ale ewidentnie nie nadaje się na lidera, jeśli nie potrafi stawić czoła takim konsekwencjom. Pozostaje mu wówczas tylko wypracowanie skutecznych metod w obrębie demokratyzmu i liberalizmu, aczkolwiek może to okazać się niewykonalne, przy braku pewnego „menadżerskiego kręgosłupa”.